Hej 😉
Chcielibyśmy Was serdecznie zaprosić na wspólną wędrówkę podczas tegorocznej majówki, którą w tym roku znów uda się spędzić w Sudetach. Kilka słów o przewodnikach – mamy na imię Tomek oraz Wiktor i jesteśmy absolwentami UEK, a w ramach Koła PTTK braliśmy udział w wielu rajdach zarówno jako uczestnicy jak i również przewodnicy zarówno na tych większych jak i również spontanicznych wyjazdach. Ciężko było zdecydować się na wybór trasy jadąc w tak ciekawe, pełne atrakcji, urozmaicone krajobrazowo i przez niektórych dość rzadko odwiedzane okolice, ale ostatecznie wybór padł na malowniczy Masyw Śnieżnika, znane z nieskażonej przyrody Góry Bialskie oraz kryjące w sobie pełno tajemnic Góry Sowie.
W ciągu czterech dni wędrówki zobaczymy malowniczy Wodospad Wilczki, zajrzymy do „Ogrodu Bajek”, odwiedzimy schronisko i pobliskie Sanktuarium na Iglicznej, będziemy podziwiać panoramę Sudetów z wieży widokowej na Czarnej Górze, skosztujemy czeskiego piwa w schronisku na Śnieżniku oraz zdobędziemy widokowy szczyt Śnieżnika (1425 m. n.p.pm), przejdziemy przez jedno z uznanych za najbardziej dziksze pasmo Sudetów – Góry Bialskie i szczyt Rudawiec, odpoczniemy w malowniczo położonych Bielicach, będziemy podziwiać panoramy z wież widokowych na Kalenicy i Wielkiej Sowie w Górach Sowich, aby przedostatniego dnia dotrzeć do bazy finałowej OW „Wisła” w Sokolcu, gdzie będzie czekała na nas obiadokolacja, a później zabawa w towarzystwie pozostałych grup do białego rana J.
Dzień pierwszy – Piątek, 29.04.2016
Międzygórze – Wodospad Wilczki – „Ogród Bajek” – Igliczna – Czarna Góra – Żmijowiec – Schronisko PTTK „Pod Śnieżnikiem” (nocleg)
czas przejścia – 5:20 h, 15.0 km, suma podejść: 942 m
MAPA
Pierwszego dnia wyruszamy rano z Krakowa pociągiem do Wrocławia, a następnie do Kłodzka lub Bystrzycy Kłodzkiej, skąd autobusem dotrzemy do Międzygórza – miejscowości wypoczynkowej u stóp Masywu Śnieżnika. Na początku naszej wędrówki udamy się zobaczyć malowniczy Wodospad Wilczki, a następnie przez Międzygórze udamy się żółtym szlakiem aby po drodze zaglądnąć do „Ogrodu Bajek” z rzeźbami znanych nam z wielu kreskówek postaci i dotrzeć do schroniska na Iglicznej, gdzie planowany jest postój na obiad i możliwość zwiedzania pobliskiego Sanktuarium MB Śnieżnej na Górze Iglicznej z rozległym widokiem na Kotlinę Kłodzką i jej górskie otoczenie. Po odpoczynku udamy się zielonym szlakiem, aby dotrzeć na Czarną Górę, gdzie planowany jest kolejny dłuższy postój oraz wejście na wieżę widokową. Po obejrzeniu panoramy już niedaleko czerwonym szlakiem do Schroniska PTTK „Pod Śnieżnikiem”, gdzie będzie okazja zjeść wieczorny ciepły posiłek oraz skosztować czeskiego „Opata” J Czeka nas pierwszy nocleg oraz wspólnie spędzony wieczór w schronisku
Dzień drugi – Sobota, 30.04.2016
Schronisko PTTK „Pod Śnieżnikiem” – Śnieżnik – Źródła Morawy – Rykowisko – Przeł. Płoszczyna – Jawornik Graniczny – Rudwiec – Bielice (nocleg)
czas przejścia – 6:20 h, 20.9 km, suma podejść: 674 m
MAPA
W sobotę rano po śnadaniu udamy się zielonym szlakiem na szczyt Śnieżnika (1425 m. n.p.m.)., skąd będziemy podziwiać panoramę polskich i czeskich Sudetów, bo tuż po wyjściu ze schroniska będziemy szli już wzdłuż granicy państwa J. W razie bezchmurnej pogody i chęci uczestników można rozważyć też wyjście na Śnieżnik na wschód słońca i śniadanie przygotowane na szczycie, a przed dalszą trasą posilić się również gorącą herbatą lub innym rozgrzewającym napojem przygotowanym na którymś ze słupków granicznych zamiast w schroniskowej jadalni J Po postoju na szczycie pójdziemy czerwonym szlakiem po czeskiej stronie, aby dotrzeć do źródeł Morawy, a także kamiennej figury Słonia, która stoi obok ruin dawnego schroniska. Następnie zejdziemy w dół, aby dojść z powrotem do zielonego szlaku, którym będziemy już wędrować aż do miejsca noclegu. Gdy zejdziemy ze Śnieżnika miniemy Dziczy Grzbiet i Rykowisko, aby zatrzymać się na Przełęczy Płoszczyna (Kladské sedlo) (817 m n.p.m.), która oddziela Masyw Śnieżnika od Gór Bialskich. Znajduje się tam dawne przejście graniczne oraz Chata „Kladské Sedlo”, w której można zjeść ciepły posiłek i skosztować czeskiego piwa. Po odpoczynku i posileniu się w Chacie czeka nas wędrówka przez najbardziej dzikszą część Sudetów jaką są Góry Bialskie z Puszczą Śnieżnej Białki. Stopniowo i dość łagodnie będziemy szli mjając szczyty Jelenia Kopa i Jawornik Graniczny, aby w końcu dotrzeć na Rudawiec (1105 m. n.p.m.) według niektórych źródeł uznawany za najwyższy szczyt Gór Bialskich, przez który przebiaga szlak turystyczny. Po wędrówce przez rezerwat „Puszcza Śnieżnej Białki” zejdziemy w dół do malowniczej Doliny Górnej Białej Lądeckiej, gdzie znajduje się mała wioska Bielice, do której udamy się na nocleg w Domu Zborowym Baptystów. Wieczór spędzimy przy wspólnym biesiadowaniu, ponieważ będziemy mieli do dyspozycji osobny budynek.
Dzień trzeci – Niedziela, 1.05.2016
Mała Przełęcz Srebrna – Twierdza Srebrnogórska – Malinowa – Szeroka – Przeł. Woliborska – Bielawska Polana – Góra Żmij – Kalenica – Rymarz – Schronisko „Zygmuntówka” – „Bukowa Chata” (nocleg)
czas przejścia – 5:30 h, 16.4 km, suma podejść: 614 m
MAPA
W niedzielę rano czeka nas dość wczesna pobudka ok. 7:30, ponieważ tego dnia musimy przedostać się z Gór Bialskich w Góry Sowie, które będziemy przemierzać przez kolejne dni. Po śniadaniu (możliwość uczestnictwa w porannej mszy św. w Bielicach) ok. 10 postaramy się wyjechać z Bielic, tak aby dotrzec w rejon Małej Przełęczy Srebrnej i Twierdzy Srebrnogórskiej. Gdyby udało nam się dotrzeć na miejsce dość wcześniej można rozważyć zwiedzanie Twierdzy w zależności od chęci uczestników, ale musimy wziąć też pod uwagę, że tego dnia mamy również do przejścia choć niewymagającą kondycyjnie, to jednak również co najmniej średniej długości trasę. Po obejrzeniu Twierdzy Srebrnogórskiej ruszymy czerwonym szlakiem przez główny grzbiet Gór Sowich, aby przez szczyty Gąsiorek, Gołębią, Malinową i Szeroką dotrzeć do Przełęczy Woliborskiej. Po odpoczynku zacznie się bardziej widokowy etap wędrówki. Gdy miniemy Bielawską Polanę czekają na nas punkty widokowe oraz skałki na Górze Żmij oraz na Kalenicy, gdzie również zatrzymamy się na dłużej na wieży widokowej. Po obejrzeniu panoramy ze szczytu czeka nas ostatni etap wędrówki przez Słoneczną i Rymarz, aby dotrzeć do Schroniska „Zygmuntówka”, gdzie możemy zatrzymać się na ciepły posiłek i podziwianie kolejnych widoków (a przy okazji spotkać również inne grupy rajdowe, które będą tam nocowały), a noc spędzimy pensjonacie „Bukowa Chata” nieopodal „Zygmuntówki”, aby zregenerować siły przed finałem.
Dzień czwarty – Poniedziałek, 2.05.2016
„Bukowa Chata” (nocleg) – Schronisko „Zygmuntówka” – Przełęcz Jugowska – Wielka Sowa – Schronisko „Sowa” – Schronisko „Orzeł” – Przełęcz Sokola – Sokolec OW „Wisła” (nocleg, obiadokolacja, impreza finałowa)
czas przejścia – 2:35 h, 7.7 km, suma podejść: 338 m
http://mapa-turystyczna.pl/route/z0in
W poniedziałek nie musimy wstawać bardzo wcześnie rano, ponieważ musimy oszczędzać siły na imprezę finałową, która odbędzie się tego dnia. Po niespiesznie zjedzonym śniadaniu i porannej herbacie lub kawie udamy się dalej czerwonym szlakiem mijając schronisko „Zygmuntówka” (możemy również wstąpić na chwilę) i przez Przełęcz Jugowską (800 m.n.p.m) oraz widokową Polanę Jugowską pójdziemy, aby zdobyć najwyższy szczyt Gór Sowich – Wielką Sowę (1015 m. n.p.m.), gdzie również znajduje się kamienna wieża widokowa. Po obejrzeniu panoramy i dłuższym postoju będziemy kierować się w dół aby zaglądnąć na chwilę do Schroniska „Orzeł”, a następnie do Schroniska „Sowa”, skąd niedaleko już do naszej Bazy finałowej, którą w tym roku jest OW „Wisła” w miejscowości Sokolec, gdzie mamy zamiar dotrzeć ok. godziny 14. Tam tradycyjnie spotkamy się z pozostałymi grupami rajdowymi i będzie czekała na nas obiadokolacja, będą konkursy, prezentacje grup, gry i zabawy finałowe oraz jeśli pogoda dopiszę (a mamy taką nadzieję) ognisko z kiełbaskami 😉 Po zakończeniu rywalizacji natomiast czeka nas wspólne biesiadowanie oraz impreza taneczna do białego rana J Zachęcamy więc do spędzenia z nami tegorocznej majówki 😉
Dzień piąty – Wtorek, 3.05.2016
OW „Wisła” (śniadanie), czas wolny rano na Bazie oraz popołudniowa integracja podczas powrotu do Krakowa J
Ostatniego dnia nie jest przewidziana żadna trasa, ten dzień przeznaczony jest na odpoczynek w Bazie po kilkudniowej wędrówce i zabawie finałowej, a rano tradycyjnie będzie serwowane śniadanie, więc będzie kolejna znakomita okazja do spotkania się wspólnie w jadalni, wymiany wrażeń z rajdu oraz opowiadania przygód, które spotkały nas na trasie J Będzie też trochę czasu wolnego, a następnie spakowani ruszymy na dworzec do Ludwikowic Kłodzkich, skąd przez Wałbrzych i Wrocław czeka nas podróż pociągiem do Krakowa oraz wspólna integracja wszystkich uczestników podczas podróży. A może mając w pamięci niezapomnianą majówkę w Karkonoszach sprzed 3 lat, aby tradycji stało się zadość znowu zamówimy pizzę do pociągu we Wrocławiu lub na jakiejś innej stacji po drodze? 🙂
Trasa jest o umiarkowanym stopniu trudności. Pierwszego dnia czeka nas najwięcej podejść, więc pewnie będzie wymagał od nas trochę więcej zdyscyplinowania na trasie, ale też nie musimy się jakoś zbytnio spieszyć, ponieważ nocujemy w schronisku pod szczytem Śnieżnika i będzie również czas na postoje, aby się posilić po drodze, podziwiać widoki oraz zobaczyć liczne atrakcje. W drugi dzień zdobywamy położony dość blisko schroniska Śnieżnik, ale następnie po zejściu ze szczytu czeka nas tylko wędrówka grzbietem i nieznaczne podejście na Rudawiec, ale na ok. 6,5 – godzinną trasę mamy do dyspozycji cały dzień, więc pójdziemy spokojnie i będzie dużo czasu na odpoczynki. W niedzielę musimy przedostać się w rejon Srebrnej Góry, ale istnieje też możliwość skrócenia trasy o połowę podjeżdżając na inną przełęcz, może uda się też zwiedzić Twierdzę w Srebrnej Górze, więc w ten dzień będziemy dość elastyczni w planowaniu trasy mając na uwadzę kondycję uczestników po dwóch poprzednich dniach, a nawet w razie potrzeby skrócenia trasy i tak zobaczymy najciekawsze punkty widokowe znajdujące się na szlaku. Czwartego dnia mamy za to krotką, ale widokową trasę, aby dotrzeć spokojnie na finał J Trasa może ulec zmianie w zależności od warunków pogodowych i kondycji uczestników, ale plan jest mniej więcej taki jak powyżej J Jako uczestnicy wielu poprzednich rajdów wiemy, że trudno nieraz dopasować tempo do każdego uczestnika, ale fajnie byłoby abyśmy szli w miarę zwartą grupą robiąc wspólne postoje. W grupie zawsze weselej i raźniej no i trudniej się zgubić 😉 Oczywiście mile widziani gitarzyści oraz inni „grajkowie”, wieczorem w schronisku lub przy ognisku zawsze weselej J Jeśli chcesz spędzić niezapomnianą majówkę w doborowym towarzystwie – wybierz się z nami na rajd 😉 Do zobaczenia na szlaku 🙂
Tomek & Wiktor
Tomek: tomeks85@o2.pl